ΔΕΛΤΙΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΦΡΑΓΚΑ, ΣΤΗΝΟΥΝΕ ΤΗΣ ΜΠΙΖΝΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΚΑ
Η ενασχόληση μας με το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, το οποίο θεωρούμε ένα πολύ γόνιμο πεδίο παρέμβασης, ήρθε ως αποτέλεσμα της επιθυμίας μας να οργανώσουμε τον ελεύθερο μας χρόνο με βάση τα ιδανικά και τα στοιχεία του ερασιτεχνισμού και της αυτοοργάνωσης. Συνεκτικό στοιχείο της σκέψης μας, καθώς και πρόταγμά μας, είναι η εναντίωση στο επαγγελματικό ποδοσφαιρο με ο,τι αυτό περιλαμβάνει (χουλιγκανισμό, στημένα παιχνίδια, μεγαλοπαράγοντες κτλ).
Ωστόσο, μέσω της ενασχόλησης, αντιληφθήκαμε ότι και σε ερασιτεχνικό επίπεδο, τα πράγματα τείνουν να μιμούνται τις παθογένειες του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού.
Για παράδειγμα, πολλά ερασιτεχνικά σωματεία πληρώνουν αθλητές προκειμένου να έχουν αγωνιστικές επιτυχίες, δημιουργώντας συχνά φαινόμενα ανταγωνισμού ακόμη και στο εσωτερικό τους. Ταυτόχρονα, μέσω της θεσμοθετημένης επιβολής, οι προπονητές ομάδων δεν αρκεί να είναι πτυχιούχοι ΤΕΦΑΑ, αλλά πρέπει να διαθέτουν πιστοποίηση από την UEFA.
Αυτός ο θεσμικός πλέον κανονισμός, έχει σοβαρές επιπτώσεις σε όσους συλλόγους και σωματεία, αδυνατούν να εξασφαλίσουν την “χρυσή πιστοποίηση”. Συγκεκριμένα, στο ποδόσφαιρο σάλας, ελλείψει πιστοποιημένου προπονητή, δεν δύναται μια ομάδα να αιτηθεί κατά τη διάρκεια του αγώνα των προβλεπόμενων τάιμ άουτ, ενώ καθίσταται αδύνατη η συμμετοχή της σε ανώτερες διοργανώσεις. Με τον τρόπο αυτό, τα σωματεία χωρίς προπονητή, υπολείπονται των αντιπάλων τους, καθιστώντας ακόμα και ένα άθλημα με συγκεκριμένους κανόνες a priori άδικο. Θεσμοθετείται δηλαδή μια ξεκάθαρη διαστρωμάτωση με όρους άνισους και οικονομικούς και όχι αγωνιστικούς στα πλαίσια της ευγενούς άμιλλας, του ερασιτεχνισμού και του δικαιώματος στην ελεύθερη πρόσβαση στη χαρά της συμμετοχής.
Επιπροσθέτως, η ύπαρξη προπονητή αποτελεί ένα προβληματισμό των αυτοοργανωμένων ομάδων. Δεδομένου ότι αυτά τα εγχειρήματα στηρίζονται στις αρχές τις αυτομόρφωσης και της συνεισφοράς, είμαστε αντίθετοι στη λογική της επιβολής του “προπονηταρά”, που θα ενδιαφέρεται μόνο για έξτρα μεροκάματο ή σαν σκαλοπάτι για την ανέλιξη της καριέρας του. Δεν μας ενδιαφερει στον βωμό της επιτυχίας να διαταράσσονται οι εσωτερικές ισορροπίες και σχέσεις που χτίζουμε καθημερινά με κόπο και προσπάθεια.
Θεωρούμε αδιαπράγματευτο πως το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο πρέπει να είναι μακριά από οικονομικά αλισβερίσια κάθε τύπου, ώστε να μπορεί να ειναι προσβάσιμο σε όλους.
..η μπίζνα της UEFA
Γνωρίζοντας την κατάσταση που επικρατεί στον χώρο του ερασιτεχνικού αθλητισμού και πιο συγκεκριμένα στο ποδόσφαιρο σάλας, στο οποίο συμμετέχουμε με βασικό στόχο να εκφράσουμε τις ιδέες μας, δεν γίνεται να μείνουμε αμέτοχοι στο τεράστιο πανηγύρι που έχει στηθεί γύρω από τα διπλώματα προπονητικής ποδοσφαίρου.
Απο την μια μεριά δεν έχουμε ξεκαθαρίσει αν και με ποιον τρόπο θα θέλαμε την ύπαρξη ενός προπονητή στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, καθώς όπως το οραματιζόμαστε, θα ηχήσει ουτοπικά σε ένα συστημικό πρωτάθλημα στο οποίο επιλέξαμε να συμμετάσχουμε, από την άλλη όμως δεν μπορούμε να μείνουμε άπραγοι γνωρίζοντας την πρακτική των ιδιωτικών σχολών που πουλάνε εύκολα και γρήγορα πτυχία. Αν και το πρόβλημα είναι βαθύτερο και θίγει τον ολοκληρωτισμό και την ταξική ανισορροπία που βιώνουμε όλοι σε οποιαδήποτε πτυχή της καθημερινότητας μας, θα εστιάσουμε στην μορφή αυτών των σχολών και των πτυχίων. Ουσιαστικά πρόκειται για διπλώματα της UEFA ολιγοήμερης παρακολούθησης, σεμιναριακού τύπου, με καταβολή υπέρογκων διδάκτρων από τους ενδιαφερόμενους, η ύπαρξη των οποίων υποβαθμίζει τα εργασιακά δικαιώματα πτυχιούχων ανώτατων δημόσιων πανεπιστημίων όπως τα ΤΕΦΑΑ. Πιο συγκεκριμένα, οι απόφοιτοι αυτών των ιδιωτικών σχολών με ελάχιστες γνώσεις, αποκτούν περισσότερα εργασιακά δικαιώματα από τους απόφοιτους πανεπιστημιακών σχολών, με σφαιρικές γνώσεις παιδαγωγικού, ψυχολογικού και ιατρικού περιεχομένου, αλλά και από προπονητές μη καταρτισμένους από επίσημο φορέα. Άλλωστε, ο προπονήτης που οραματιζόμαστε, είναι εκείνος που με την τεχνογνωσία του θα συμβάλει στην αυτομόρφωση ανθρώπων με διάθεση να αναλάβουν αυτόν τον ρόλο.
Σημαντική επισήμανση αποτελεί η τακτική καθηγητών που αντί να διδάσκουν και να παρέχουν αυτά τα διπλώματα στους φοιτητές του δημόσιου πανεπιστημίου από το οποίο πληρώνονται, προτρέπουν τους φοιτητές τους να παρακολουθήσουν αυτές τις ταχύρρυθμες ιδιωτικές σχολές. Αν λάβουμε υπόψη ότι οι ίδιοι καθηγητές που διδάσκουν και δίνουν πτυχία στα ΤΕΦΑΑ διδάσκουν παράλληλα στις σχόλες της UEFA με υψηλούς μισθούς, συμπεραίνουμε πως βρισκόμαστε απέναντι σε ένα ακόμα γρανάζι ενός συστήματος που επιδιώκει την ολική εμπορευματοποίηση της παιδείας.
Εν κατακλείδι, η συγκεκριμένη κατάσταση πρέπει να προβληματίσει, πέρα από τους ανθρώπους που εμπνέονται από τις αξίες του ερασιτεχνικού αθλητισμού, τον ίδιο τον γονέα που στέλνει το παιδί του σε μια ποδοσφαιρική ακαδημία και προπονείται από ανθρώπους χωρίς κανένα παιδαγωγικό υπόβαθρο, σε μια κατάσταση που ουσιαστικά είναι επικίνδυνη για την εξέλιξη του παιδιού. Η αλυσίδα αυτή της καπιταλιστικής ανάπτυξης μέσω της εμπορευματοποίησης των πτυχίων, θεωρούμε πως είναι άλλο ένα χτύπημα στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα αλλά και στον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Αδέσποτος Αθηνών – Διογένης ολυμπιακού χωριού
