Νew Year, Same Adespotos
Στη Λαμία εδώ και 1.5 περίπου χρόνο δραστηριοποιείται άλλη μία αυτοοργανωμένη ομάδα, ο Α. Σ. Άρης Βελουχιώτης, με τον οποίο φυσικά επιδιώξαμε να έρθουμε σε επαφή, οπότε και αυτό το ταξίδι αναμενόταν απολαυστικό. Μετά την υποδοχή στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της πόλης κατευθυνθήκαμε στο Χαλκιοπούλειο, όπου θα αντιμετωπίζαμε την ομάδα φούτσαλ της Λαμίας.
Οι συνθήκες έμοιαζαν ιδανικές για ένα συναρπαστικό παιχνίδι, σε ένα γήπεδο στολίδι με καμιά εικοσαριά άτομα στην κερκίδα, απέναντι σε μια δυνατή και φιλόδοξη ομάδα, από την οποία αρχές Δεκέμβρη είχαμε γνωρίσει την πρώτη μας φετινή ήττα. Αμφότερες οι ομάδες είχαν απουσίες, αυτό όμως δεν τις εμπόδισε να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό.
Η ομάδα μας με το τραυματισμένο Ατσάλινο Τείχος για πρώτη φορά στον πάγκο, ξεκίνησε καλύτερα και κατάφερε να προηγηθεί στο 11 με τη Δεύτερη Διάσταση να ανοίγει το σκορ με διπλή προσπάθεια. Ο ρυθμός ήταν σχετικά χαμηλός με τις ομάδες να προσπαθούν να μην πάρουν υψηλά ρίσκα. Οι Λαμιώτες αντέδρασαν και ένα λεπτό πριν το τέλος του ημιχρόνου, στο 19, άλλαξαν γρήγορα την μπάλα ύστερα από εκτέλεση κόρνερ και ο Μαλικ-άη Βασίλης σκόραρε από κοντά προσφέροντας στην ομάδα του το δώρο της ισοφάρισης.
Στο δεύτερο ημίχρονο τα πράγματα άλλαξαν. Ο ρυθμός ανέβηκε κατακόρυφα με τις ομάδες να κυνηγούν τη νίκη. Τα σκονάκια με τα συνθήματα που έγραψαν οι Αδέσποτοι και οι Αδέσποτες και μοιράστηκαν στα άτομα του Βελουχιώτη έφεραν αποτέλεσμα και ο παλμός στην εξέδρα ανέβηκε επίσης. Οι ευκαιρίες διαδέχονταν η μία την άλλη, ο γκολκίπερ της Λαμίας σταμάτησε αμέτρητες φορές τους αδέσποτους, ενώ και ο Μαλλιαρός Πορτιέρο που πέρασε στο ημίχρονο στη θέση του Καραφλού Αετού πραγματοποίησε σημαντικές αποκρούσεις. Ενάμισι λεπτό πριν το φινάλε, η Λαμία κέρδισε το 6ο φάουλ, που της έδωσε τη δυνατότητα για δεκάμετρο πέναλτι, αλλά ο Μαλικ-άη Βασίλης αυτή τη φορά αστόχησε.
Το χρονόμετρο έδειχνε 8.6 δευτερόλεπτα, η Λαμία πρόλαβε να κάνει ένα γέμισμα που πέρασε άουτ, η κόρνα χτύπησε, το ματς τελείωσε και ο Αδέσποτος μετά από δύο ήττες, επέστρεψε στις νίκες. Παίκτες και εξέδρα όπως πάντα μετά το τέλος του ματς έγιναν ένα και τα συνθήματα συνέχισαν να δονούν το κλειστό για ώρα.