Τρεις μήνες σχεδόν, είχαν περάσει από το τελευταίο φιλικό του Αδέσποτου με τον Άγιαξ Γέρακα και από τότε πολλά πράγματα άλλαξαν. Η βελτίωση του καιρού έφερε πολλά παιδιά – είτε προσωρινά, είτε μόνιμα – στις προπονήσεις, κάποιοι όπως το Γελαστό Κουτάβι αποχώρησαν με τις ευχές μας για πόλεις μακρινές, όμως το φετινό παραμύθι συνεχίζεται, ενώ η ολοένα αυξανόμενη συμμετοχή στις προπονήσεις παιδιών από την κατάληψη της Ασκληπιού, προσδίδει στην προπόνηση ένα χρώμα διαφορετικό, έστω κι αν συνήθως καθιστά δύσκολη τη συνεννόηση που μπορεί να γίνει μόνο με τη βοήθεια υποτίτλων.
Πολλά τα νέα πρόσωπα, εξ’ αυτών αρκετοί δεν πρόλαβαν το τελευταίο φιλικό.Χαρακτηριστικά ο Χουσείν, ο λεγόμενος Ντενίλσον της Μέσης Ανατολής διατύπωσε πρόσφατα το ερώτημα: «we are training for months, when are we playing a game?». Η καταιγίδα της προηγούμενης βδομάδας ανέβαλε το προγραμματισμένο φιλικό, το οποίο εν τέλει κανονίστηκε με τον Πανιώνιο Καισαριανής, μια ομάδα με έδρα το γήπεδο στο οποίο αγωνίζεται η ανδρική ομάδα. Όπως και το προηγούμενο φιλικό και αυτό θα διεξαγόταν σε διαστάσεις μεγαλύτερες από τις συνηθισμένες (στις οποίες μάλλον πρέπει να προπονηθούμε), σε γήπεδο 7Χ7.
Οι απουσίες αρκετές, για διάφορους λόγους, με κυριότερο κάποιον που δύσκολα θα φανταζόμασταν; Το Ραμαζάνι. Μοίαζει περίεργο, ίσως και απάνθρωπο, είναι όμως αληθινό. Απαγορεύεται σε παιδιά, τα οποία χτίζουν τον οργανισμό τους να τρώνε και να πίνουν νερό καθ’όλη την διάρκεια της ημέρας.
Με ένα ρόστερ 9 ατόμων οι κόουτς Δεύτερη Διάσταση και Γυάλινο Πριόνι κλήθηκαν να καταρτίσουν την αρχική εφτάδα. Κάτω από τα δοκάρια βρέθηκε ο (Ν)άσσος, στην άμυνα η Βραχύσωμη Βολίδα με τον Μωχάμεντ Άλι, δεξιά ο Παρκουρίστας, αριστερά ξεκίνησε το Άυπνο Γεράκι, στο κέντρο ο Αμήχανος Άγγελος και στην επίθεση ο Ντενίλσον της Μέσης Ανατολής.
Ο Πανιώνιος εμφανίσθηκε εξαρχής ανώτερος, με όπλο πέραν της ποιότητας και την ομοιογένεια, αφού αγωνίζονται αρκετά χρόνια μαζί, με τα παιδιά να αφήνουν πολύ θετικές εντυπώσεις παίζοντας μάλιστα και αρκετά ομαδικά. Τα αδεσποτόπουλα προσπαθούσαν, αλλά ως επί το πλείστον στερούνταν ποιότητας, αλλά και εμπειρίας των αντιπάλων τους κι έτσι το σκορ έγινε γρήγορα 2-0. Ο Αδέσποτος αντέδρασε με την είσοδο του ατμοκίνητου Παρωνάλντο να δίνει νέα ώθηση στην ομάδα και άρχισε να δημιουργεί τις πρώτες της ευκαιρίες. Η διαφορά όμως άνοιξε ακόμη περισσότερο έφθασε το 4-0. Εκεί είχε έρθει η ώρα να μιλήσει ο Ντενίλσον της Μέσης Ανατολής, που εκτός από ανούσιες ντρίπλες και αποτυχημένες προσπάθειες για ψαλιδάκια αλά Δεύτερη Διάσταση, πρόσφερε στο διψασμένο κοινό και ένα όμορφο γκολ με άψογο τελείωμα με το αριστερό.
Το 5-1 από τον Πανιώνιο δεν πτόησε την ομάδα, η οποία σε αυτό το σημείο κατάφερε να παρουσιαστεί ανταγωνιστική. Το πάθος πλέον ξεχείλιζε με τη Βραχύσωμη Βολίδα, τον Παρωνάλντο και τον Αμήχανο Άγγελο να «σκουπίζουν» το τερέν με τα συνεχόμενα τάκλιν τους. Δυό δοκάρια όμως εμπόδισαν τη μετουσίωση της καλής απόδοσης σε γκολ. Αρχικά όταν από κόρνερ του Ντενίλσον, ο Παρωνάλντο κατέβασε άψογα και με έναν κεραυνό παραλίγο να γκρεμίσει το οριζόντιο δοκάρι, ενώ 1 λεπτό μετά και πάλι ο Ντενίλσον σημάδεψε το δεξί δοκάρι από πλάγια θέση. Το γκολ δεν μπήκε, το «μομέντουμ» πέρασε, επήλθε και η κούραση από τον καυτό ήλιο και ο με περισσότερες λύσεις Πανιώνιος έφθασε στο 9-1 το οποίο ήταν το τελικό σκορ.
Η λήξη του αγώνα βρήκε άλλους κουρασμένους, άλλους λιγάκι απογοητευμένους, άλλους χαρούμενους που έπαιξαν. Όπως συμβαίνει συχνά στο ποδόσφαιρο, ο Παρκουρίστας καταλόγισε ευθύνες στο (Ν)άσσο που ήταν κατά την μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα τερματοφύλακας για κάποια γκολ, ο (Ν)άσσος πολύ λογικά στενοχωρήθηκε και άρχισε να σιγοκλαίει. Κι εκεί είδαμε αυτό που θέλουμε γενικότερα να βλέπουμε. Η Σκοτεινή Τσιρίδα, παρόλο που δεν μπόρεσε να προσφέρει όσα μας έχει συνηθίσει, παρενέβη πιάνοντας αρχικά το (Ν)άσσο αναφέροντας του ότι δεν έχει σημασία το αποτέλεσμα, ενώ στη συνέχεια από τα όσα μπορέσαμε να ακούσουμε κάτι ανάλογο είπε και στον Παρκουρίστα.
Στη συνέχεια ακολούθησε το καθιερωμένο ζντο με τους παίκτες και των δύο ομάδων, αναμνηστικές φωτογραφίες, καθώς και λίγα λόγια από τον προπονητή του Πανιωνίου Καισαριανής που εξήγησε στα παιδιά του τη φύση της ομάδας μας.
ΥΓ: Σε κάποιο σημείο που ο Αμήχανος Άγγελος ήταν αλλαγή, άρχισε να τρέχει προς τις άδεις εξέδρες (το φιλοθεάμον κοινό καθόταν κάτω από τον ίσκιο δέντρων). Εν τέλει, αν και οι περισσότεροι νόμισαν ότι κάνει ζέσταμα, απάντησε αφοπλιστικά ότι «ήθελα να δω πως είναι».
Αδέσποτος Αθηνών
