“Ο Παύλος στο σήμερα”
Οκτώ χρόνια πέρασαν από την εν ψυχρώ δολοφονία του Παύλου Φύσσα, από τους φασίστες της χρυσής αυγής στις 18/9 του 2013. Οκτώ χρόνια από εκείνη τη νύχτα που έμελλε να σημαδέψει μια γενιά και να αποτελέσει ορόσημο για όλο το φάσμα του αντιφασιστικού αγώνα.
Εκείνη η νύχτα, που πιο σκοτεινή δε θα μπορούσε να είναι, άναψε τη σπίθα για τη μαχητική αντίδραση απέναντι στο φίδι. Κι η σπίθα έγινε φλόγα.
Φλόγα που η Μάγδα Φύσσα σήκωσε ψηλά και με το πρόσωπο της καθαρό, και ανάστημα που κανένας φασίστας δε θα μπορούσε ποτέ να έχει, στάθηκε απέναντι σε κράτος και παρακράτος. Εφτά χρόνια, απέναντι σε κάθε σκουπίδι υπαίτιο για το χαμό του γιου της, ύψωσε τη φωνή της και έβαλε μπροστά το σώμα της για να φτάσουμε στην καταδίκη των φασιστών της Βουλής. Εκείνο το μεσημέρι που ο λυγμός της ανατρίχιασε όλους όσους έκλαψαν πριν τα δακρυγόνα.
Φλόγα, που χιλιάδες άνθρωποι, σήκωσαν βγαίνοντας στο δρόμο να αντιπαρατεθούν με τους ναζί, τσακίζοντας τα τάγματα εφόδου τους, καταλαμβάνοντας τον δημόσιο χώρο με μουσική, θέατρο, συνθήματα, πανό.
Οι φασίστες, δεν είχαν τίποτα άλλο να κάνουν από το κρυφτούν στις τρύπες τους. Δεν μπορούσαν να αντιπαρατεθούν ούτε με το ανάστημα της Μάγδας, ούτε με το αντιφασιστικό κίνημα, κι ας είχαν τις πλάτες του κράτους.
Κι ερχόμαστε στο σήμερα, σχεδόν έναν χρόνο μετά την καταδικαστική απόφαση, όπου και πάλι εκμεταλλευόμενοι το ζοφερό παρόν, προσπαθούν να ανασυνταχθούν, να βγουν στον δρόμο, να εκδικηθούν για την ήττα τους. Αλλάζουν ονομασίες, μα η ατζέντα τους παραμένει η ίδια. Ξενοφοβία, εθνικοφροσύνη, ρατσισμός και ρητορική μίσους μπαίνουν στο μπλέντερ μαζί με λίγη από “αντισυστημικότητα” και συνθέτουν το μείγμα της νέας τους εποχής. Ήδη, σε μικρές ομάδες και με τις πλάτες των “φασιστών με στολή” καλούν σε συγκεντρώσεις, ψαρεύουν υποστηριχτές στο μισαλλόδοξο κομμάτι της κοινωνικής βάσης και έχουν επιχειρήσει μικρής έκτασης πογκρόμ με στόχο τον κόσμο της αλληλεγγύης και τους μετανάστες.
Ας μη γελιόμαστε!
Κάθε κράτος έχει ανάγκη από το παρακράτος του. Κι όσο πιο αυταρχική η κυβέρνησή του, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη της. Και σήμερα, στους φασίστες δεν κλείνει απλά το μάτι, αλλά αντίθετα τους καλεί ανοιχτά στο δημόσιο πεδίο, τους ανοίγει το δρόμο, για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά της.
Ο φασισμός, δε νικήθηκε στα δικαστήρια μια για πάντα.
Εκείνη η σκοτεινή νύχτα που έμελλε να ανάψει τη φλόγα μας, για εμάς είναι ακόμη σκοτεινή.
Ο Παύλος είναι εδώ και μας φωνάζει, πως όταν οι φασίστες βγαίνουν από τις τρύπες τους, τους συντρίβεις αμέσως.
Για να μην υπάρξει άλλο όνομα δίπλα σε αυτά των Τζαβέτ Μπασίρ, Αλίμ Αμπντούλ Μανάν, Σαχζάτ Λουκμάν και Παύλου Φύσσα.
Φασίστες, αυτή τη φορά, ούτε να το σκέφτεστε
Θα σας τσακίσουμε “για το ποδόσφαιρο”
Ο Παύλος ζει
Φόλα στους ναζί
Αδέσποτος Αθηνών
